Kaplica pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Korony Polskiej

Posiadająca konstrukcję zrębową zabytkowa kapliczka wzniesiona została w 1923 r., jako wotum dziękczynne za szczęśliwy powrót z zesłania na Ural jej twórcy - absolwenta krakowskiej ASP, malarza, rzeźbiarza i pedagoga - Ludwika Konarzewskiego seniora. Obiekt ten jest jedyną pozostałością po „Buczniku” – kompleksie drewnianych zabudowań zaprojektowanych i wybudowanych tu przez artystę w okresie międzywojennym, a zniszczonych podczas hitlerowskiej okupacji. Prosta nawa kończy się trójbocznym prezbiterium. Do środka wchodzi się przez niewielki ganek. Dwuspadowy dach pokryty jest gontem, a sygnaturkę wieńczy stożkowy hełm.

Kaplica jest oryginalnym przykładem architektury drewnianej, czerpiącym motywy z budownictwa ludowego gór polskich (w tym istebniańskiego), które łączy z charakterystycznymi dla architektury polskiej lat 20. XX wieku elementami tzw. stylu zakopiańskiego. Formę architektoniczną kaplicy, a także wygląd wnętrza zaprojektował jej fundator. Ołtarz wyrzeźbiony osobiście przez artystę w drewnie lipowym, stanowi formę tryptyku ujętego w oprawę nawiązującą do form miejscowego budownictwa i sztuki zdobniczej. W ołtarzu ukazany jest w sposób symboliczny i w konwencji apoteozy, Śląsk Cieszyński. Skrzydło lewe przedstawia górnika z bryłą węgla w rękach, nawiązując do znajdujących się obecnie w Czechach terenów Zagłębia Karwińsko-Ostrawskiego. Skrzydło prawe - z góralką śląską trzymającą sierp, symbolizuje tereny rolnicze pozostałe po polskiej stronie granicy.

Ukazana zaś w środkowej części tryptyku Matka Boża Częstochowska o twarzy wzorowanej na rysach małżonki artysty – Jadwigi z d. Wałach unosi się na obłoku ponad wieżą zamku Piastów Cieszyńskich, ukazując Cieszyn, jako stolicę regionu. Znajdujący się poniżej tryptyku fryz z owieczkami przypomina o dającym niegdyś utrzymanie tutejszym mieszkańcom pasterstwie. W szczycie ołtarza krzyż, a pod nim orzeł w koronie – rodzinna legenda głosi, iż nawet podczas wojny nie był zdjęty, bowiem chcącym go usunąć hitlerowcom powiedziano, że to Duch Święty. Starannie rzeźbiony klęcznik zrobiony został przez Ludwika seniora dla jego małżonki Jadwigi, która często przychodziła się tu modlić.

W kaplicy zachowało się kilka eksponatów z ok. sześciuset, jakie znajdowały się w rozgrabionym podczas II wojny światowej prywatnym muzeum Konarzewskich. Zobaczymy tu XIX – wieczny obraz ludowy przedstawiający św. Antoniego oraz pochodzący z roku 1918 wizerunek św. Kajetana (szkoła hiszpańska), a także kilka rzeźb nieznanego autorstwa. Ponadto znajdują się tu:

• grafika Serce Jezusa autorstwa Jana Wałacha;

• płaskorzeźba przedstawiająca profil Jezusa Chrystusa w koronie cierniowej, wykonana na korze przez Ludwika seniora po śmierci żony;

• niedokończony ze względu na śmierć artysty obraz Matki Bożej Częstochowskiej pędzla Ludwika juniora;

• płaskorzeźba Niepokalane Poczęcie NMP autorstwa ucznia Ludwika Konarzewskiego seniora – młodego rzeźbiarza Janoszka; do roku 2014 znajdowała się ona w szczycie kaplicy, kiedy jednak poczęła niszczeć, wnuczka fundatora - Iwona Konarzewska zastąpiła ją ceramiczną repliką, przenosząc oryginał do wnętrza świątyni.

Według funkcjonującego w rodzinie przekazu ustnego w kaplicy w czasie II wojny światowej ukrywali się partyzanci. Dwukrotnie w ciągu roku odprawiane są tu Msze Święte: 3 maja w intencji Ojczyzny oraz 25 sierpnia, za zmarłych i żyjących członków Rodziny Konarzewskich. Obiekt wpisany jest na Szlak Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego.