Skansen w Kuligowie

Zaczęło się od rodzinnej kuźni… Ta kuźnia to był początek gigantycznej kolekcji. Należała do rodziny pana Wojciecha i przebyła kilkadziesiąt kilometrów z Janowa, by stanąć nad Bugiem w Kuligowie. Do niej dołączył kolejne budynki (tak, pan Wojciech ma w swoich zbiorach całe chaty!): wozownia, obora, stodoła i spichlerz, wiejska chałupa z wyposażeniem, a także karczma. Na terenie skansenu można też podziwiać „wydziergane” piłą spalinową w drewnie rzeźby Marka Gołaszewskiego. A do tego tysiące sprzętów i wiejskich narzędzi, które można odkrywać godzinami. Olbrzymia kolekcja wozów i powozów (samych lamp kilkadziesiąt!), dziesiątki rzeźb, płotki z patyków i ten niezwykły nastrój, który podbija serca nie tylko turystów. 

Zaledwie kilka kilometrów dalej Bug łączy się z Narwią, a obie rzeki rozlewają się za Serockiem w „mazowiecki Bałtyk” czyli Jezioro Zegrzyńskie. Żeby tu dotrzeć autem wystarczy odbić za Radzyminem w stronę Bugu z trasy Warszawa – Białystok. Chętnie zaglądają tu również rowerzyści korzystający z nadrzecznego szlaku. Miejsce w niektórych kręgach uważane jest za kultowe. Przyciąga miłośników sielskiego klimatu, przeszłości oraz… dobrej kuchni, ponieważ co jakiś czas odbywają się tu warsztaty w ramach projektu „Kuligowskie Specjały – Nadbużańskie dziedzictwo kulinarne” poświęcone np. serom podpuszczkowym czy domowym przetworom.

Na miejscu można też zjeść, jak komentują goście, „dobre jedzonko”, na przykład zupę rybną, bliny ze śledziem lub łososiem, chłodnik litewski z jajem, a obiadek zakończyć domową szarlotką. W skansenie organizowane są również lekcje dla młodzieży, plenery artystyczne oraz zjazdy kolekcjonerów. Można też przyjechać prywatnie, ponieważ ośrodek jest przystosowany do przyjmowania zwiedzających indywidualnych i grupowych, także wycieczek szkolnych.

Źródło: https://modanamazowsze.pl